گل نبشته های باروی تخت جمشید (خطّ و نوع متن ها )

در امپراتوری وسیع هخامنشی از خطّ و زبان های متفاوتی در نقاط مختلف قلمرو هخامنشی برای انجام فعّالیّت های اداری ـ اقتصادی در سیستم های اداری استفاده می کردند. آرشیو باروی تخت جمشید در مرکز امپرتوری مربوط به سال های 13 تا 28 سلطنت داریوش بزرگ را می توان بزرگترین و مهم ترین سازمان اداری چند زبانة هخامنشی دانست. اگر چه زبان قالب در گل نبشته های آرشیو، ایلامی است ولی گل نبشته هایی به زبان آرامی و نمونه هایی به خطّ های پارسی باستان، یونانی، بابلی، فریگیه ای نیز شناسایی شده است. این چندزبانه بودن به نوعی، نمایشگر وضعیّت اجتماعی چند ملّیّتی تخت جمشید و نواحی اطراف آن است. اسناد چندزبانة بارو در ساختاری از مدارک پیچیده قرار دارند، البتّه متن های آنها مربوط به فعّالیّت های اداری مشابه است. در این مقاله سعی داریم به بررسی اهمّیّت این مدارک و طبقه بندی های ارائه شده برای آنها بر اساس شکل، زبان و متن آنها بپردازیم.